رایة الهدی

متن حدیث را از کتاب من لا يحضره الفقيه تقدیم می کند.

رَوَى أَبُو حَمْزَةَ الثُّمَالِيُّ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ علیه السلام أَنَّهُ قَالَ مَا نَوَى عَبْدٌ أَنْ يَقُومَ أَيَّةَ سَاعَةٍ نَوَى فَعَلِمَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى ذَلِكَ مِنْهُ إِلَّا وَكَّلَ بِهِ مَلَكَيْنِ يُحَرِّكَانِهِ تِلْكَ السَّاعَۀَ.

ابو حمزه ثمالى از امام باقر(ع) روايت كرده كه آن حضرت فرمودند: هيچ بنده‏اى نيست كه نيّت كرده و قصد داشته باشد در ساعتى كه مي خواهد از خواب بيدار شود و خداوند تبارك و تعالى بداند كه اين برخواستن فقط به خاطر رضاى او است، مگر اينكه دو فرشته را بر او گمارد تا در همان ساعت مورد نظر، او را تكان داده و از خواب بيدار كنند.

پی نوشت:
من لا يحضره الفقيه، ج‏1، ص: 479